Zanim wejdziesz, przeczytaj :)

1) Materiały wykorzystane przez nas ( zdjęcia, rysunki, opisy ) służą tylko celom dydaktyczno - informacyjnym, nie czerpiemy z działalności żadnych korzyści. Wykorzystujemy materiały zarówno własne, jak również pozyskane w internecie, lecz tylko by ukazać czytelnikom piękno naszego świata :). Materiał internetowy pozyskujemy legalnie (nie jest on zastrzeżony prawami autorskimi, pochodzi ze źródeł masowych i edukacyjnych) - nie kradniemy niczyjej pracy. Jeśli jednak znajdziesz u nas swoje materiały bez wyraźnej zgody (mogło zdarzyć się niedopatrzenie z naszej strony) i poczujesz się urażony - prosimy, poinformuj nas, a natychmiast znikną one z naszych łamów :)
2) Blog nie ma charakteru naukowego. Jest to strona popularyzatorska. W miarę naszych możliwości (i ponieważ historia to nasze hobby) staramy się jak najwięcej umieszczać informacji historycznych oraz korzystać z literatury tematycznej, niemniej nie gwarantujemy "nieomylności" :)
3) Ilustracje opatrzone znakiem wodnym są naszą prywatną własnością. Jeśli znalazłeś tutaj przydatną ilustrację - napisz do nas. Podobnie rzecz ma się z zamieszczanymi tekstami.

Komentarze

Przywracamy możliwość komentowania wpisów na blogu. Oczywiście przypominamy, że komentarze anonimowe nie będą mogły liczyć na odpowiedź :)

niedziela, 1 września 2013

Wilk

Vitajte!

Dzisiaj Załoga Lemkowyny przedstawia Wam kolejnego mieszkańca beskdzkich ostępów – poznajcie Wilka.
UWAGA! WILKI! :D   (tablica na trasie Kotań - Grab, fot. Lena Król)




Wilk szary (Canis lupus)  to drapieżny  ssak z rodziny psowatych.  Zamieszkuje (a w każdym razie zamieszkiwał) obszary Eurazji i  Ameryki Północnej. Jego środowisko życia to równiny, ostępy leśne, tereny podokłe, bagienne. Jest to zwierzę typowo terytorialne. Zwierzeta te żyją w stadach (watahach). Jedna wataha zajmuje obszar od 100 do 300 km kw. Warto tu przyznać że na jednym terytorium mogą współwystępować dwie watahy.  Wataha wspólnie poluje, wspólnie też wyhowuje młode. Watahą kieruje para dominująca: Samiec (basior) i samica (wadera) alfa. Ciekawy jest ich system komunikacji oparty o mowę ciała i sygnały zapachowe oraz dźwiękowe. Każda wataha jest silnie zhierarchizowana. Wataha zazwyczaj nie przekracza liczebnie około 20 osobników.

Plik:Howlsnow.jpg
wikipedia.org.pl


Dawniej wilki były szeroko rozpowszechniono – mialy wielką przestrzeń życiową, do czasó1) 2 wojny światowej lasy licznie rosły, osiedli ludzkich zaś było mniej. Jednak ich liczebność sama w pewien sposób przyczyniłą się do ich niemalże wytępienia – wilk konkirował z człowiekiem. W walce tej od samego początku to piękne zwierzę stoi na przegranej pozycji… Ludzie niemalże wytępili wilki. Dzisiaj wilki objęte są w wielu europejskich krajach ścisłą ochroną. I całe szczęście. Ile wilkó2) jest w Beskidzie Niskim? W MPN ich liczebność określa się na około 20 osobników. Na południu Polski występuje około 200 osobników, dodatkowo na Roztoczu  żyje około 70 – 90 osobników. W Polsce Płn – wsch spotykamy ich również około 200 sztuk. Liczebność wilków w Polsce oceniano na 0koło 600 zwierząt (lata 2008/2009)
psy-pies.com


Jak postrzegamy wilka? Jako zwierzę złe, okrutne, ludojada, symbol szatana i złej bestii. Tymczasem wilk nie atakuje ludzi, zaś zwierzęta gospodaskie pożera tylko gdy naprawdę brakuje mu pożywienia. Jest to zwierzę czułe, opiekuńcze, dbające o swoją rodzinę. 

pomaski.pl

Wilk żywi się zwierzętami średniej wielkości – sarnami, jeleniami, dzikami, ptakami ale jest w stanie w grupie upolować łosia. Żywi się też rybami, jagodami i innymi roślinami. Nie wzgardzi też w czasach kryzysu padliną. Jest to więc bardzo pożyteczne zwierzę, dbające o równowagę ekosystemu.
Przodek wilka pojawił się na ziemi już około 4 – 3 mln lat temu. Znane są też liczne skamieniałości wilków, także z terenów Polski.

wikipedia.org.pl

Wilk żywi się zwierzętami średniej wielkości – sarnami, jeleniami, dzikami, ptakami ale jest w stanie w grupie upolować łosia. Żywi się też rybami, jagodami i innymi roślinami. Nie wzgardzi też w czasach kryzysu padliną. Jest to więc bardzo pożyteczne zwierzę, dbające o równowagę ekosystemu.
Przodek wilka pojawił się na ziemi już około 4 – 3 mln lat temu. Znane są też liczne skamieniałości wilków, także z terenów Polski.

Samce wilków są większe od samic. Długość ciałą to na ogół 100-130 cm bez ogona. Onon zaś ma długość do 50 cm, i stanowi około 1/3 długości ciała. Wysokość w kłębie to 70-85 u samców i 60-75 u samic. Masa ciała to w przypadku samców 45-60 kg(max 90 kg) i u samic 30-50 kg. Sierść wilkó1) jest dwu warstwowa – 1 warstwa to długie, sztywne włosy do odprowadzania wody, 2 warstwa to podszerstek odpowiedzialny za ciepłotę ciała.  A wiecie co to jest Sznurowanie? Otóż jest to sposób poruszanai się watahy – otóż w marszu prowadzi zawsze para alfa. Za nimi, wg hierarchii podążają następni członkowie stada. Każde zwierzę staje dokładnie na śladach łap przewodników – „łapa w łapę”.

Udało się Nam zaciekawić Was tym jakże wspaniałym zwierzęciem? Mamy nadzieję że tak, taki cel nam przyświecał. Zapraszamy po więcej informacji na strony, m. in. www.wilki.pl oraz www.magurskipn.pl


Pozdrawiamy serdecznie!

18 komentarzy:

  1. Ciekawy temat. Jednak wilki mocno się kojarzą z niebezpieczeństwem. Baśnie z dzieciństwa zrobiły swoje. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Wilki to jedne z najpiękniejszych zwierząt na Ziemi, ja jedynie jako dziecka postrzegałam je jako "złe", a wszystko przez bajki :)) Dzisiaj mnie fascynują. Polecam też stronę "Wilk- stowarzyszenie dla natury" ->

    http://www.polskiwilk.org.pl/

    Świetny wpis! Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o chętnie tam zajrzymy :) A czy ktoś z Was widział wilka w swoim srodowisku życia? W Naszej grupce nikt tego zaszczytu nie dostąpił...
      Pozdrawiam ;)

      Usuń
  3. W swoim świetnym poście pokazaliście jedno z najpiękniejszych, dzikich zwierząt...W moim środowisku wilki nie żyją więc ich nie widziałam...
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli ludzie nie zmienią swego postępowania to niedługo nikt nie będzie mógł ich zobaczyć...
      Pozdrawiamy ;)

      Usuń
  4. Wspaniała opowieść o wilkach, ładne ilustracje:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękujemy. Niestety, chcąc nie chcąc ilustracji własnych nie mamy - nie dane nam jeszczeć to cudne zwierzę ;) było zobaczy

      Usuń
  5. Wilki są pięknymi zwierzętami...Człowiek powinien czuć przed nimi respekt...Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I powinien je pokochać, przede wszystkim pokochać :)
      Pozdrawiamy ;)

      Usuń
  6. Bardzo interesujący wpis. Nie rozumiem tylko tego "sznurowania" - pierwszy raz o tym słyszę. To znaczy, że one dokładnie dopasowują swoją łapę w ten ślad... tak jakby szedł tylko jeden wilk? Ciekawy blog, będę tu zaglądać. Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie tak jak mówisz :) Ciekawa zdolność, prawda? ;)
      Pozdrawiamy

      Usuń
  7. Witaj!
    Wilki słyszałem zimowymi nocami na Otrycie w Bieszczadach, a widziałem tylko z daleka jak się przemykały. No i ślady na śniegu. Wtedy można było do nich strzelać, więc bały się ludzi. A i teraz też omijają.
    Pozdrawiam serdecznie i do siebie zapraszam.
    Michał

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o tak...W Jaśliskach prawdopodobnie trafiłem na trop watahy,ale pewien nie jestem, ręki uciąć nie dam :)
      Pozdrawiam w imieniu Załogi, SD

      Usuń
  8. Witam, piękny wpis :-) W Beskidzie Niskim ślady wilków można często zobaczyć na Jaworzynie(Javorina) zbaczając z szlaku. Bardzo często się tam wybieram właśnie z tego powodu, ale jeszcze ich nie zobaczyłem... Może zorganizujemy jakiś wypad i w końcu sfotografować te wspaniałe zwierzęta? :-)

    OdpowiedzUsuń
  9. wilki również można spotkać w Zachodniej Łemkowszczyźnie, np. na Kornutach. No i w MPN. Ale to trudne jest :) Oj nie kuś nie kuś :D Bo też chciałbym w końcu zobaczyć je w naturalnym środowisku;)
    Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
  10. Mieszkam niedaleko MPN wiele razy chodziłem po szlakach zbaczałem z nich w celu zobaczenia wilków nawet nocą nigdy ich nawet nie słyszałem czy ktoś mógłby mi podpowiedzieć gdzie można je spotkać w miejscowościach: Grab,Ożenna, Swiątkowa ,Desznica, a nawet Ciechań

    OdpowiedzUsuń
  11. Niestety nie wiemy, jedynie słyszeliśmy o wypadkach gdzie ktoś je spotkał w Nadleślictwie Łosie, ale czy to prawda nie wiemy. Z własnych doświadczeń radzimy szukać w okolicach Jaślisk i w Jasielu spotykaliśmy pozostałości "kolacji" tych zwierząt tzn pięknie ogryzione kosteczki. Samych drapieżników niestety nie udało się nam zobaczyć.
    Pozdrawiamy

    OdpowiedzUsuń

Dziękujemy serdecznie za przeczytanie artykułu :) Mamy nadzieję że Ci się spodobał :) Prosimy, zostaw komentarz, i podziel się z nami opinią na temat wpisu, strony itd.
Na komentarze anonimowe nie odpowiadamy!