Legendy łemkowskiego Beskidu cz. I / Pierwsze urodziny!!!

Witajcie kochani.
Mamy dla Was DWIE dobre wiadomości. Od któej mamy zacząć? :)
Najlepiej od początku, więc....
Dziś mamy 8 listopada. Data pozornie zwyczajna. Dla Nas nie - dziś "Lemkowyna, na Beskidzie Niskim" obchodzi swoje pierwsze urodziny! Oj działo się, działo... Zmieniał się Nasz skłąd, zaczynaliśmy we czwórkę, ludzie odchodzili, dochodzili... Były chwile radości i smutku. Czar podróży i bolesne rany doznanych niepowodzeń, chwile kryzysów i zwycięskich rozwiązań...
Podsumowując, hm... Mamy za sobą kilkanaście artykułów, setki zdjęć i setki przedreptanych kilometrów. Coraz więcej wiemy, i chcemy się Naszą wiedzą dzielić z Wami :)
Dziękujemy Wam szczerze za wierność, jaką nagradzacie Naszą pracę. Każde słowo pozostawione przez Was jest dla Nas ważne.
Dziękujemy / Djakuju :)

A teraz druga dobra wiadomość:
Dziś zabieramy Was w świat podań i legend gdzie harcują czorty, ścierają się w odwiecznej walce chłopi i panowie, a w jaskiniach drzemią rycerze, gotowi do walki za Ojczyznę. Rozpoczynamy nowy cykl artykułów, związanych z folklorem i tradycją ustną Beskidu Niskiego.  A wszystko za sprawą książki Andrzeja Potockiego "Legendy łemkowskiego Beskidu". Znajdziecie w niej kilkadziesiąt legend i podań Beskidzkich, pisanych bardzo przyjaznym językiem. Podamy tutaj kilka legend z owej książki. Przyznajemy, że wielu z nich dotychczas nie słyszeliśmy ;) To ona zmotywowała Nas do rozpoczęcia tego cyklu, bowiem dotychczas znaliśmy niewiele legend rodem z Beskidów. Będziemy sukcesywnie umieszczać tutaj co jakiś czas legendę, podanie, baśń, i  mamy nadzieję  że Nasz nowy pomysł na odświeżenie bloga Wam się spodoba;)
Przyjemnej lektury życzymy ;) I polecamy gorąco książkę Pana A. Potockiego :) A teraz idziemy świętować urodziny (hihi) ... ;)


Zaśnięte wojsko.
Tysiąc albo i więcej lat upłynęło, gdy na górze zwanej Górą Świętej Jadwigi zbudowano gród obronny. Początkowo był drewniany, bo takie grody budowano wówczas na ziemi Wiślan. Potem, kiedy tereny te weszły w skład państwa Polan, w tym samym miejscu zbudowano zamek murowany z kamienia. Ważna to była warownia, obsadzona sporą załogą, bo strzegła południowo - wschodnich rubieży Polski. W jego murach gościł król Kazimierz Wielki, kiedy szedł Ruś Czerwoną zdobywać. Jego wyprawy zakończyły się sukcesem. Częścią wojska obsadził zamki na zdobytych ziemiach, część wojska pozostawił sobie w odwodzie.
Pod zamkiem na Górze Świętej Jadwigi były przepastne piwnice i groty skalne. Część tego wojska zaległa w nich w pełnym rynsztunku razem ze swoimi giermkami i konnicą, i jakąś tajemniczą mocą została uśpiona. Podobno zostaną zbudzeni, gdy ojczyzna będzie w wielkiej potrzebie lub też Bieczowi będzie zagrażać jakieś straszne niebezpieczeństwo.
Z czasem zamek na górze rozebrano, ale piwnic, co były pod nim, nie tknięto, żeby owych rycerzy niepotrzebnie nie niepokoić. Nowy zamek postawiono w zupełnie innym miejscu i sławetne miasto Biecz wokół niego urządzono.
Raz na kilkadziesiąt lat czuwający nad uśpionymi rycerzami dowódca dokonuje przeglądu zbroi, uprzęży i podków, czy aby nie wymagają jakich pilnych napraw. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, to spośród giermków wysyła jednego umyślnego do miasta, żeby przyprowadził do piwnic uczciwego i dobrego w swoim fachu kowala.
Po odnalezieniu takiego giermek przyprowadza go do piwnic i grot, a ten dokonuje niezbędnych napraw, jako też przekucia niektórych koni. Jako zapłatę dawano kowalowi za robotę jakąś starą podkowę albo też kilka żelaznych grotów lanc. Zda się nic niewarte były te kawałki żelaza, ale kiedy kowal wracał do swej kuźni i chciał owe żelastwa do szmelcu wyrzucić, okazywało się, że ma w garści szczere złoto. Ostatni z kowali, który ponad sto lat temu został tam wezwany, w podobny sposób został nagrodzony.

Podobno byli i tacy, którzy chcieli się naocznie przekonać, ile tego wojska śpi tam we wnętrzu Góry Świętej Jadwigi i nawet już znaleźli to miejsce, gdzie jest wejście. Wszelako nie znaleźli sposobu, jak można by się tam dostać.

co kryją dziś podziemia, nie wie nikt.. /SD/

widok Góry Świętej Jadwigi od strony Strzeszyna /SD/

Mamy nadzieję, że cykl "Legendy łemkowskiego Beskidu" będzie dla Was miłym "przerywnikiem" w publikowanych artykulikach :)

STO LAT!!! /naobcasach.pl/

Serdecznie pozdrawiamy!
Dziękujemy za to, że jesteście z Nami :)!
R i SD



* legenda z: A. Potocki "Legendy łemkowskiego Beskidu."